Kadıköy

Büyüdüğü yerler farklıdır ya insanlar için; Kadıköy benim için öyledir. Anlamsız biçmde duygusallaşırım, arınmış hissederim Kadıköyde. Sanki uzun zamandır ertelediğim birşeyi yapmış, özüme dönmüş, tekrar kendim olmuş gibi...

Ne zaman Bülent Ortaçgil dinlesem Kadıköy'e gidesim, sokaklarında avare dolaşasım, kaplumbağ hızında ilerleyesim gelir. Rıhtımdan reksin oraya çıkan sokaklarda yürüyesim, el yapımı bez çantalar yapan amcadan çanta bakıp almayasım, liman'daki çıkartmalara, rozetlere bakıp eğlenesim ve hiç kullanmayacağıma %100 emin olarak alasım gelir.


Biraz önce Eylül Akşamını dinledim. Bu akşam Kadıköy'e gitmek şart oldu artık. Karıncayı da alıcam yanıma, romantizm yapıcam. Biraz da yağmur çiselese tadından yenmez :)